Selaamm :)))))
Meraklı bir çocuktum ben.Çok okurdum. Okuduğum,izlediğim,duyduğum her şeyi öğrenmek isterdim.
Hiç doymayan bir obur gibi…Öğrenmeye duyduğum heyecan güzeldi de;öğrenmenin bir türlü sonu gelmiyordu.Hep dahası olmalıydı.
Sanki bir yerlerde bir zirve vardı ve ben oraya ulaşınca her şey tam olacaktı…
Büyüyünce de bu alışkanlığım devam etti. Yeni bir şey yapmak istediğimde her ayrıntısını önceden öğrenmek ve her olasılığa hazır olmak istiyordum.Amma velakin bu huy (!) adım atmamı sürekli geciktiriyordu. Ve çoğu kez vazgeçiyordum; daha hazır değilim ben,diyerek…
Yani olduğunu varsaydığım zirve benden hâlâ çoook uzaktaydı.
Bu huyumun (!) beni hep aynı döngüde tuttuğunu fark ettiğimde bir şeyler değişmeye başladı.
Niye bu huyu (!) edinmiştim,sorgulamaya başladım.Bu süreçte birçok eğitim aldım ve birçok şey öğrendim.
Yine de eksik kalan bir şeyler vardı.Benim için bu eksik Aykut ve Esra’nın eğitiminde öğrendiklerimle tamamlandı.
Bir zirve yoktu ve dolayısıyla o zirveye ulaşmama da gerek yoktu. Çünkü; huy diye tanımladığım her alışkanlığım; kendimle ilgili aldığım kararların birer ifadesi idi.Çocukken kendimle ilgili,hayatla ilgili,ilişkilerle ilgili,parayla ilgili kısacası birçok konuyla ilgili birçok karar almışım. Bazı inançlar edinmişim ve bir parçam da benim için o inançlarımı korumaya çalışıyormuş..
Döngü dediğim de inaçlarımın hayatta tekrar ve tekrar kendini ifadesi ve bir zamanlar benim verdiğim bir emrin yerine getirilmesi imiş…
Kaynağa indiğimde yani kendimle ilgili bakış açımı değiştirdiğimde döngü kırıldı ve hayatım değişti:))
Ve bugün ”yaşam koçu” olarak karşınızdayım.Kendini seven,yeterliliklerinin farkında olan,gücünü sahiplenen,hayatının keyfini süren,geçtiği yollardan geçmek isteyenlere büyük bir zevkle alan tutan bir yaşam koçu…Yolculuğun muazzamlığını iliklerine kadar hisseden, buna izin veren ve bunu koçluğuna da taşıyan biriyim çook şükür…
Hayat kolay,keyifli, bereketli ve keşif dolu bir serüven.Yeni bakış açım bu ve sizinle paylaşmaya hazırım,beklerim:)))
Sevgimle…
